اختلال عاطفی فصلی: از دلایل تا درمان‌های موثر

با نزدیک شدن به زمستان و کاهش ساعات روشنایی روز، افراد مبتلا به افسردگی فصلی یا اختلال عاطفی فصلی (SAD) تغییراتی را در بدن و ذهن خود احساس می‌کنند.

گرمن پاتاکی، ۶۳ ساله از ساسکاتون، ساسکاچوان، میگوید: «این احساسی از وحشت، ترس، اضطراب و نگرانی است.» او یکی از میلیون‌ها نفری است که تخمین زده می‌شود به اختلال عاطفی فصلی مبتلا هستند. راهکارهای مقابله او شامل یوگا، پیاده‌روی و داروی ضد افسردگی است. همچنین او در یک گروه فیسبوکی مخصوص افراد مبتلا به اختلال عاطفی فصلی عضو است. پاتاکی می‌گوید: «سعی می‌کنم روی کمک به دیگران تمرکز کنم. این به من هدف می‌دهد.»

افراد مبتلا به اختلال عاطفی فصلی معمولاً در پاییز دچار افسردگی می‌شوند و این حالت در بهار یا تابستان کاهش می‌یابد. بازگشت ساعت‌ها به زمان استاندارد، که این هفته انجام می‌شود، می‌تواند محرکی برای اختلال عاطفی فصلی باشد. نوعی خفیف‌تر از اختلال عاطفی فصلی که به عنوان اختلال نیمه‌سندرمیک شناخته می‌شود، و همچنین افسردگی فصلی تابستانی نیز وجود دارد، اگرچه اطلاعات کمتری درباره آن‌ها موجود است.

در سال ۱۹۸۴، تیمی به سرپرستی دکتر نورمن روزنتال، پژوهشگر مؤسسه ملی بهداشت، نخستین بار اختلال اختلال عاطفی فصلی را توصیف و نامگذاری کرد.

علت اختلال عاطفی فصلی چیست؟

دانشمندان در حال یادگیری چگونگی تبدیل سلول‌های خاص چشم به سیگنال‌های عصبی هستند که بر خلق و خو و هوشیاری تأثیر می‌گذارند. نور خورشید حاوی نور آبی است، و هنگامی که سلول‌ها آن را جذب می‌کنند، مراکز هوشیاری مغز فعال شده و باعث افزایش هوشیاری و حتی شادمانی می‌شود.

آیا نوردرمانی مؤثر است؟

بسیاری از افراد مبتلا به اختلال عاطفی فصلی به نوردرمانی پاسخ می‌دهند. دکتر پال دسان از کلینیک تحقیقاتی افسردگی زمستانی دانشگاه ییل میگوید: «اولین راهکاری که باید امتحان کرد، نور است. وقتی بیماران روزانه نیم ساعت در معرض نور شدید قرار می‌گیرند، بیشترشان بهبود قابل توجهی پیدا می‌کنند و حتی نیازی به دارو هم نداریم.»

راه‌های درمانی دیگر

علاوه بر نوردرمانی، داروهای ضد افسردگی و همچنین رفتاردرمانی شناختی (CBT) می‌توانند در درمان اختلال عاطفی فصلی مؤثر باشند.