بحران در دانشگاه‌ها و کالج‌های انتاریو: کاهش ۵۰ درصدی دانشجویان بین‌المللی
دانشگاه‌ها و کالج‌های انتاریو، به‌ویژه در مناطق شمالی، با یکی از جدی‌ترین بحران‌های مالی تاریخ خود روبه‌رو شده‌اند؛ بحرانی که پیامد مستقیم کاهش شدید ثبت‌نام دانشجویان بین‌المللی، محدودیت‌های تازه مهاجرتی و تداوم انجماد شهریه‌های داخلی است.
مؤسسات آموزش عالی مانند دانشگاه آلگوما، کالج کمبریَن، نادرن و کالج سو (Sault College)، به دلیل وابستگی شدید به شهریه‌های دانشجویان خارجی، اکنون با کسری بودجه هنگفتی مواجه هستند. دانشگاه آلگوما، که شاهد کاهش ۵۰ درصدی در ثبت‌نام دانشجویان بین‌المللی بوده، اعلام کرده درآمد عملیاتی‌اش از ۲۶۴ میلیون دلار در سال ۲۰۲۴ به تنها ۱۲۳.۵ میلیون دلار در سال تحصیلی ۲۰۲۵–۲۰۲۶ سقوط کرده است.
دولت فدرال کانادا در سال ۲۰۲۴ با هدف کنترل فشار بر سیستم مسکن و مهاجرت، سقف‌هایی برای صدور ویزای تحصیلی تعیین کرد و در کنار آن، بسیاری از برنامه‌های تحصیلات تکمیلی، به‌ویژه گواهینامه‌های مدیریت بازرگانی، را از فهرست واجدان دریافت مجوز کار پس از فارغ‌التحصیلی (PGWP) خارج کرد. از آنجا که این مجوزها از عوامل اصلی جذابیت تحصیل در کانادا برای دانشجویان خارجی محسوب می‌شدند، علاقه به این رشته‌ها به‌سرعت کاهش یافت.
همچنین، سخت‌گیری‌های جدید در فرایند صدور ویزا و ابهام در مسیر اقامت دائم، موجب شده بسیاری از متقاضیان به کشورهای رقیب همچون بریتانیا و استرالیا روی آورند.
پیامدهای فوری: تعلیق برنامه‌ها و بازنشستگی اساتید
در واکنش به این شرایط، مؤسسات آموزش عالی تدابیری فوری اتخاذ کرده‌اند:
- دانشگاه آلگوما پذیرش در پنج رشته کم‌متقاضی را برای سال ۲۰۲۵ متوقف کرده، دوره‌های تابستانه را لغو و قرارداد مدرسان پاره‌وقت را کاهش داده است.
- کالج کمبریَن با کاهش ۴۰ میلیون دلاری درآمد، ۲۲ پُست شغلی را حذف و ۱۰ برنامه آموزشی را تعلیق کرده است.
- کالج نادرن با کسری بودجه ۶ میلیون دلاری در ۲۰۲۴ و پیش‌بینی ۱۲ میلیون دلار در سال بعد، شاهد بازنشستگی ۱۳ استاد بوده که تعداد اعضای هیئت علمی تمام‌وقت را به پایین‌ترین سطح در تاریخ این کالج رسانده است.
- کالج سو نیز چندین برنامه را متوقف کرده و بودجه نهایی خود را تا ژوئن ۲۰۲۵ بازنگری خواهد کرد.
رهبران دانشگاهی، از جمله دیوید اورازیتی، رئیس کالج سو، در حال رایزنی با دولت استانی برای بازنگری در سیاست انجماد شهریه‌ها و افزایش بودجه عملیاتی هستند.
تأثیر بر اعضای هیئت علمی و دانشجویان
کاهش ثبت‌نام دانشجویان خارجی نه‌تنها بر منابع مالی بلکه بر جو آموزشی نیز تأثیر گذاشته است. بسیاری از مدرسان پاره‌وقت با عدم تمدید قرارداد روبه‌رو شده‌اند، برنامه‌های درسی با ظرفیت کمتر ارائه می‌شوند و برخی دوره‌ها به‌صورت ناگهانی لغو شده‌اند. این وضعیت، روحیه اعضای هیئت علمی را تحت تأثیر قرار داده و نگرانی از آینده شغلی را افزایش داده است.
در سوی دیگر، دانشجویان – چه داخلی و چه بین‌المللی – با گزینه‌های آموزشی محدودتری مواجه‌اند و کاهش تنوع فرهنگی در فضای دانشگاهی نیز به دغدغه‌ای جدی تبدیل شده است.
دانشجویان بین‌المللی یکی از محرک‌های اقتصادی مناطق شمالی انتاریو محسوب می‌شوند. حضور آنان در شهرهایی چون سوسنت‌ماری، سادبری و تیمینز، به اقتصاد محلی از جمله بازار مسکن، خدمات، رستوران‌ها و حمل‌ونقل کمک شایانی می‌کرد. کاهش ۵۰ درصدی این جمعیت می‌تواند ضربه‌ای جدی به مشاغل محلی وارد کند.
از سوی دیگر، بسیاری از رشته‌های تعلیق‌شده، نیروی کار مورد نیاز در صنایع کلیدی مانند فناوری و مدیریت را تأمین می‌کردند و حذف آن‌ها می‌تواند به تشدید کمبود نیروی متخصص بینجامد.
با این حال، آینده همچنان نامشخص است. اتحادیه‌های اعضای هیئت علمی هشدار داده‌اند که با ادامه سیاست‌های فعلی، امکان برنامه‌ریزی بلندمدت وجود ندارد. همان‌طور که دانا راجرز، رئیس موقت دانشگاه آلگوما هشدار داد: «اگر اقدامی انجام ندهیم، موجودیت خود دانشگاه در معرض خطر قرار می‌گیرد.»
این بحران نه‌تنها سرنوشت آموزش عالی در انتاریو، بلکه مسیر کلی آموزش عالی در سراسر کانادا را در معرض بازنگری قرار داده است.
