اگرچه مسکن مقرون به صرفه یا یارانه‌ای (subsidized) در صدر دستور کار نشست سالانه نخست وزیران در وینیپگ این هفته قرار گرفت، اما هیچ راه روشنی برای دانستن اینکه مردم دقیقا چه مدت باید منتظر واحدهای مسکونی مقرون به صرفه برای زندگی در بزرگترین شهرهای کانادا باشند وجود ندارد.
تورنتو میانگین زمان انتظار خود را به صورت آنلاین در وب‌سایت خود منتشر می‌کند: 14 سال برای یک واحد یک خوابه تا سال 2022. این یعنی کسانی که در سال 2022 توانسته‌اند یه خانه مقرون به صرفه دریافت کنند به طور متوسط 14 سال منتظر بوده‌اند. سخنگوی شهر مونترال از طریق ایمیل در پاسخ به سی‌بی‌سی نیوز گفته که میانگین کلی انتظار برای دریافت مسکن مقرون به صرفه، تا دسامبر 2022، نزدیک به شش سال بوده است.
دیگر شهرهای بزرگ کانادا چنین اعداد دقیقی ارائه نمی‌دهند.
سی‌بی‌سی نیوز در این هفته با مقامات تعدادی از شهرها و استان‌های کانادا تماس گرفته است و از آنها مدت زمان انتظار برای یک آپارتمان یک خوابه مقرون به صرفه را پرسیده است. این خبرگزاری مجموعه‌ای از پاسخ‌ها را دریافت کرده که نشان می‌دهد حوزه‌های شهری مختلف نیاز به مسکن مقرون به صرفه را به‌طور متفاوتی پیگیری می‌کنند و از معیارهای مختلفی برای تعیین نحوه تخصیص واحدهای مقرون‌به‌صرفه به افراد استفاده می‌کنند.
این بدان معناست که افراد در شرایط مختلف ممکن است مدت زمان متفاوتی برای مسکن مقرون به صرفه و یا یارانه‌ای در همان شهر منتظر بمانند. به عنوان مثال، در بریتیش کلمبیا، سطح نیازهای یک فرد می‌تواند بر زمان انتظار او تأثیر بگذارد، از جمله وضعیت خانوادگی و شرایط شخصی، مانند بی‌خانمانی.
همچنین تعداد واقعی افرادی که به مسکن یارانه‌ای نیاز دارند ممکن است بسیار زیاد باشد. ویتزمن، استاد دستیار جغرافیا در دانشگاه اتاوا، می‌گوید: «وقتی مردم می‌فهمند که در تورنتو باید ۱۴ سال منتظر بود، ممکن است دلسرد شوند و هرگز برای دریافت ثبت نام نکنند.»
ماری ژوزه هول، که سال گذشته به عنوان اولین حامی مسکن فدرال کانادا منصوب شد، می‌گوید: «دیگرانی هستند که اطلاعات درستی از نحوه تکمیل درخواست‌های مورد نیاز ندارند، و یا ممکن است ندانند از کجا باید شروع کنند.»
- بیش از ۲۵۰ هزار نفر در فهرست انتظار هستند
یکی از معیارهای ملی نیاز به مسکن یارانه‌ای به سال ۲۰۲۱ باز می‌گردد، زمانی که اداره آمار کانادا آخرین نظرسنجی مسکن کانادا را انجام داد. اطلاعات به دست آمده نشان داد که ۱.۵ درصد از خانوارها، یعنی بیش از ۲۲۷ هزار نفر، در آن زمان در فهرست انتظار برای دریافت مسکن اجتماعی (social ) یا ارزان قیمت قرار داشتند. و اکثریت آن خانوارها، بیش از ۱۴۸ هزار نفر از آنها، دو سال یا بیشتر منتظر مانده بودند.
فهرست انتظار در برخی از بزرگترین شهرهای کانادا، از جمله تورنتو (172700 یا 2.6 درصد خانوارها) و ونکوور (29100 یا 1.1 درصد) بود.
اما این نظرسنجی نشان داد که بخش قابل توجهی از خانوارها در شهرهای کوچکتر نیز بسیار بالاتر از میانگین هستند: از جمله همیلتون (29800 خانوار یا 3.7 درصد) و منطقه کیچنر-کمبریج-واترلو در انتاریو (19500 یا 3.3 درصد).
- چگونه شهرها نیاز به مسکن مقرون به صرفه را برطرف می‌کنند
سیاست مسکن و ساخت و ساز شامل شبکه پیچیده‌ای از بازیگران در سطوح فدرال، استانی و محلی، از جمله سیاستمداران، کارمندان دولت، تعاونی‌ها، سازندگان مسکن انتفاعی و غیره است.
کانادا یک راهبر مسکن ملی دارد که بودجه پروژه‌های جدید مسکن ارزان، از جمله پول برای ساخت مسکن جدید یارانه‌ای و همچنین مدرن سازی واحدهای موجود را بر عهده خود شهرها قرار می‌دهد.
یکی از این برنامه‌ها صندوق تسریع ساخت مسکن (Housing Accelerator Fund) است که توسط شرکت وام مسکن کانادا اداره می‌شود، و به طور خاص توسعه مسکن مقرون به صرفه را ترویج می‌کند. شهرها، شهرک‌ها و دولت‌های بومی می‌توانند یک برنامه عملیاتی ارائه کنند که در آن استراتژی‌های خود برای تأمین مسکن را توضیح دهد.
شرکت وام مسکن کانادا در بیانیه‌ای به دولت‌های شهری توصیه کرده است در برنامه‌های اقدام خود نوآور باشند. این نوآوری می‌تواند شامل کاهش تشریفات اداری، تسریع در تصویب پروژه‌های، ایجاد انگیزه برای واحدهای مسکونی ارزان قیمت، یا ارائه اصلاحات منطقه بندی برای ارائه تراکم بیشتر باشد.
