بر اساس مقاله‌ای که روز شنبه 15 ژوئن 2024 در نیویورک تایمز منتشر شد کانادا علیرغم داشتن وجهه‌ای به عنوان کشوری مهاجرپذیر، پناهجویانی که از راه‌های غیررسمی وارد خاک این کشور می شوند را در بازداشتگاه‌های استانی یا مراکز نگهداری مهاجران زندانی می‌کند. این افراد که اغلب با گذرنامه توریستی یا دانشجویی وارد کانادا شده‌اند و یا به صورت پنهانی و قاچاق وارد شده‌اند، در انتظار بررسی پرونده پناهندگی خود که می‌تواند سال‌ها طول بکشد، زندانی می‌شوند.
برخی از این زندانیان پس از رد درخواست پناهندگی در انتظار دیپورت شدن به سر می‌برند. گزارش‌هایی از نگهداری یک مرد اهل آفریقای جنوبی به مدت ۱۱ سال در زندان انتاریو به دلیل نامشخص بودن هویت او نیز وجود دارد.
بر اساس تحقیقات دیده بان حقوق بشر، از سال ۲۰۰۰ دست کم ۱۷ زندانی در بازداشتگاه‌های مهاجرتی کانادا جان خود را از دست داده‌اند. با وجود توصیه هیئت منصفه پزشکی قانونی انتاریو در سال گذشته مبنی بر ایجاد یک نهاد نظارتی بر شرایط نگهداری زندانیان مهاجرتی، تاکنون هیچ اقدامی در این زمینه صورت نگرفته است.
مدافعان حقوق پناهندگان معتقدند که روند بازداشت مهاجران کانادا ناعادلانه و متناقض است. از سوی دیگر، برخی از کارشناسان سیاسی بر این باورند که بازداشت، بخشی از راهبرد امنیت مرزی کانادا در بحبوحه بحران جهانی پناهندگان به شمار می‌رود.
دولت کانادا علی رغم فشارهای گروه‌های حقوق بشری، اقدامی برای کاهش بازداشت مهاجران انجام نداده است. با این حال، بنا بر گزارش نیویورک تایمز، ۱۰ استان کانادا قراردادهای خود با دولت فدرال برای استفاده از زندان‌های استانی جهت بازداشت مهاجران را تمدید نخواهند کرد. در همین راستا، آژانس خدمات مرزی کانادا در حال توسعه سه بازداشتگاه برای مهاجران غیرقانونی است که از هم اکنون هم در حال فعالیت هستند.
