علیرغم رشد جمعیت بیش از پنج میلیون نفری جمعیت در ده سال گذشته، کانادا تنها 167 برنامه رزیدنسی پزشکی را در مدت زمان مشابه اضافه کرده است؛ و همگام نبودن رشد با تعداد فارغ‌التحصیلان طبابت، دسترسی منظم به پزشک خانواده را برای بسیاری از کانادایی‌ها دشوارتر کرده است.
بر اساس گزارشی توسط سی‌بی‌سی که اواخر ژانویه منتشر شده، «بیش از 6.5 میلیون کانادایی دسترسی منظم به پزشک خانواده ندارند.»
رشد جمعیت در این کشور، همزمان با عوامل متعددی که دسترسی به پزشکان خانواده در سراسر کشور را سخت‌تر کرده، پیامدهای قابل توجهی برای کانادایی‌ها به همراه داشته است.
اکنون کارشناسان هشدار می‌دهند که برای سر پا نگه داشتن سیستم مراقبت‌های درمانی کانادا، این کشور باید پزشکان و پرستاران مهاجر بیشتری بپذیرد.
طبق داده‌های دولت کانادا تا دسامبر 2022، «از هر چهار کارمند بخش مراقبت‌های بهداشتی درمانی» در کانادا یک نفر مهاجر بوده است.
با تفکیک بیشتر بر اساس تخصص، مشارکت مهاجران در بخش مراقبت‌های درمانی کانادا به شرح زیر است:
- 23 درصد پرستاران دارای مجوز
- 35 درصد از دستیاران پرستار و کسانی که در مشاغل مرتبط هستند
- 37 درصد از داروسازان
- 36 درصد از پزشکان
- 39 درصد دندانپزشکان
- 54 درصد از تکنسین‌های دندانپزشکی و کسانی که در مشاغل مرتبط هستند
با وجود این، طبق گزارش سی‌بی‌سی نیوز، اتباع خارجی که به عنوان پزشک در کشورهای دیگر آموزش دیده‌اند و به‌عنوان فارغ‌التحصیلان پزشکی بین‌المللی (IMGs) شناخته می‌شوند، اغلب برای دریافت رزیدنسی پزشکی در کانادا به دلیل «سهمیه‌هایی کمی که برای تعداد فارغ‌التحصیلان پزشکی بین‌المللی در نظر گرفته شده، با مشکل مواجه می‌شوند.»
به گفته دکتر کاتلین راس، رئیس انجمن پزشکی کانادا، این مشکلی را برای سیستم مراقبت‌های بهداشتی کانادا ایجاد می‌کند زیرا «کشور تقریباً به اندازه کافی پزشکان مراقبت های اولیه داخلی تولید نمی‌کند تا با نیازهای بهداشتی کشور مطابقت داشته باشد.»
بنابراین، در حالی که کانادا برای حمایت از نیروی کار متولد کانادا در صنعت مراقبت‌های بهداشتی به پزشکان آموزش دیده خارجی نیاز دارد، پزشکان آموزش دیده بین‌المللی در کانادا با موانع منحصر به فردی روبرو هستند که می تواند مانع از کار آنها در کشور شود.
