یک مطالعه جدید نمای واضح‌تری از آنچه در زیر کف دریا در منطقه‌ای که می‌تواند برخی از قدرتمندترین زلزله‌های سیاره را ایجاد کند، ارائه داده است و هشدار می‌دهد که خطر در بالاترین حد برای جنوب بریتیش کلمبیا و ایالت واشنگتن است.
جان کسیدی، زلزله‌شناس سازمان منابع طبیعی کانادا می‌گوید: «این داده‌های جدید «واقعاً هیجان‌انگیز» هستند. به ما تصاویر واضحی از آنچه که درست در ساحل جزیره ونکوور، واشنگتن و اورگان در حال رخ دادن است، می‌دهد.»
ساحل جنوبی بریتیش کلمبیا در منطقه‌ای به نام منطقه فرورانش کاسکادیا قرار دارد، یک سیستم گسل به طول ۱۰۰۰ کیلومتر که از ساحل جزیره ونکوور تا شمال کالیفرنیا امتداد دارد. در این منطقه، صفحات تکتونیکی زیر کف دریا به آرامی در حال لغزش به زیر صفحه آمریکای شمالی هستند.
سوزان کاربوت، ژئوفیزیک‌دان دریایی از دانشگاه کلمبیا و یکی از نویسندگان مطالعه توضیح می‌دهد: «دانشمندان مدت‌ها است که می‌دانند فشار انباشته‌شده از این فرایند نهایتاً در زلزله‌های ناگهانی و قدرتمند آزاد می‌شود. اما دانش آنها از شرایط خاص زیر دریا در منطقه کاسکادیا تا کنون «مبهم» بود.»
محققان در سال ۲۰۲۱ به مدت ۴۱ روز کابل‌های ضد آب با ۱۲۰۰ میکروفون مخصوص را در بالای ۵۵۰۰ کیلومتر از کف دریا کشیدند تا نقشه‌های دقیق‌تری از این منطقه زمین‌شناسی فعال اسکن کنند.
داده‌ها نشان داد که همه بخش‌های سیستم گسل یکسان نیستند و برخی کمتر مستعد تهدید زلزله‌های بزرگ هستند. برعکس، بخش واقع در ساحل جزیره ونکوور و شبه‌جزیره المپیک ایالت واشنگتن «به طرز چشمگیری صاف‌تر و هموارتر از بخش‌های جنوبی است».
«و این شرایط، یعنی سطح گسل صاف و هموار، شرایطی است مخرب‌ترین زلزله‌ها را به بار می‌آورد.»
محققان نتیجه گرفتند که این منطقه بزرگترین پتانسیل برای وقوع بزرگترین زلزله‌ها در طول کل منطقه فرورانش کاسکادیا را دارد. کسیدی گفت که این به این دلیل است که وقتی صفحات نهایتاً لغزش می‌کنند، احتمالاً بیشتر به یک باره لغزش خواهند داشت.
«در برخی مناطق ممکن است در عرض چند دقیقه ۲۰ متر لغزش داشته باشند.»
آنچه که این مطالعه نمی‌گوید این است که زلزله بزرگ بعدی کی خواهد آمد. سوابق تاریخی نشان می‌دهد که آخرین زلزله در ژانویه ۱۷۰۰ بوده و کسیدی گفت که دانشمندان ۱۹ زلزله در محدوده ۹.۰ ریشتر را در ۱۰,۰۰۰ سال گذشته شناسایی کرده‌اند.
چنین زلزله‌های عظیمی، به گفته او، تقریباً هر ۵۰۰ سال یک بار اتفاق می‌افتند، اما شواهد نشان داده‌اند که برخی از فواصل فقط حدود ۲۵۰ سال و برخی تا ۸۵۰ سال طول کشیده‌اند.
اما در حالی که این تحقیق نمی‌تواند بگوید زلزله بعدی کی خواهد آمد، می‌تواند به ما کمک کند تا بفهمیم کجا خواهد زد و کجا اثرات بدتر خواهد بود. این مطالعه جزئیات بیشتری را فراهم می‌کند.
«این مطالعه به ما امکان می‌دهد لرزش زمین و خطر سونامی را به شکلی بسیار بهتر تخمین بزنیم.»
استان قبلاً گفته است که این اطلاعات به آن کمک خواهد کرد تا برای آینده آماده شود. بووین ما، وزیر مدیریت اضطراری این استان گفته است: «درک این عوامل خطر با در دسترس قرار گرفتن تحقیق‌ها به تکامل خود ادامه می‌دهد.»
کسیدی می‌گوید که داده‌ها برای به‌روزرسانی آیین‌نامه‌های ساخت و ساز و پل‌های بریتیش کلمبیا استفاده خواهد شد تا اطمینان حاصل شود که مردم هر زمان که زلزله بزرگ رخ دهد، ایمن هستند.
او در پایان گفت: «اگر چیزی را ندانید، نمی‌توانید برای آن آماده شوید.
