کانادا با کمبود جدی پزشکان خانواده مواجه است؛ بیش از 6.5 میلیون نفر از جمعیت این کشور دسترسی به پزشک ندارند. با وجود این نیاز شدید، هزاران پزشک که در خارج از کانادا آموزش دیده اند به کانادا مهاجرت کرده‌اند، نتوانسته‌اند در این کشور در حرفه پزشکی مشغول به کار شوند.
ایزملدا رامیرز، پزشکی که در جمهوری دومینیکن آموزش دیده، پس از مهاجرت به کبک در سال 2022 مجبور شد به جای پوشیدن روپوش سفید پزشکی، در یک رستوران زنجیره‌ای مک‌دونالد کار کند. رامیرز یکی از هزاران پزشک بین‌المللی است که علی‌رغم گذراندن آزمون‌های تخصصی در کانادا، نتوانسته‌اند شغل پزشکی پیدا کنند.
این پزشکان باید از روندی پیچیده و پرهزینه عبور کنند. آزمون‌های ورودی و هزینه‌های مربوطه، همراه با محدودیت‌های شغلی و سیستم مجزای هر استان برای اخذ مجوز پزشکی، موانعی اساسی ایجاد کرده است.
یکی از بزرگ‌ترین مشکلات، محدودیت ظرفیت‌های رزیدنتی است. در حالی که سال گذشته نزدیک به 3,000 فارغ‌التحصیل کانادایی وارد دوره رزیدنتی شدند، تنها 671 پزشک که در خارج از کانادا آموزش دیده اند توانستند در این برنامه پذیرفته شوند.
پزشکان بین‌المللی که نتوانند در کانادا تجربه کاری لازم را کسب کنند، مجبور به بازگشت موقت به کشور خود می‌شوند تا شرایط لازم را فراهم کنند. اما این روند مشکلات دیگری نظیر خطرات امنیتی، دوری از خانواده و هزینه‌های مالی بالا را به دنبال دارد.
استان‌های کانادا برنامه‌هایی نظیر «ارزیابی آمادگی عملی» (PRA) را برای تسریع فرآیند مجوزدهی معرفی کرده‌اند. در این برنامه‌ها پزشکان بین‌المللی به مدت 12 هفته تحت نظارت پزشکان کانادایی ارزیابی می‌شوند. با این حال، برخی محدودیت‌ها مانند الزامات کار در مناطق روستایی و تجربه اخیر پزشکی همچنان مانع محسوب می‌شوند.
فا‌ئزه عامر، پزشک با 15 سال تجربه از پاکستان و امارات، می‌گوید که باوجود عبور از مراحل اولیه، به دلیل اینکه برای موقعیت ها «بیش از حد واجد شرایط بوده» از شغل‌ها رد شده است. وی اظهار داشت: «قبل از آمدن به کانادا، پر از امید بودم، اما اکنون احساس می‌کنم هیچ آینده‌ای وجود ندارد.»
پزشکان بین‌المللی امیدوارند که دولت کانادا با افزایش شفافیت در روند مجوزدهی و ایجاد فرصت‌های بیشتر، از هدررفت استعدادهای آن‌ها جلوگیری کند.
