با فرا رسیدن آخر هفته طولانی ماه می، کانادایی‌های سراسر کشور برای یک روز تعطیل اضافه در فردا دوشنبه 20 می 2024 و شروع غیر رسمی تابستان آماده می‌شوند. این تعطیلات که رسماً به عنوان روز ویکتوریا شناخته می‌شود، اغلب این سوال را برای مردم ایجاد می‌کند که چرا کانادا یک پادشاه بریتانیایی را گرامی می‌دارد در حالی که خود انگلستان این کار را نمی‌کند.
ریشه‌های تاریخی روز ویکتوریا
در ابتدا، روز ویکتوریا منحصراً برای گرامی داشت یاد ملکه ویکتوریا بود که در قرن 18 بر بریتانیا حکومت می‌کرد. او نقش مهمی در تاریخ کانادا ایفا کرد و به دلیل اعطای موافقت سلطنتی به قانون آمریکای شمالی بریتانیا و انتصاب اولین فرماندار این کشور در سال 1867 عنوان «مادر کنفدراسیون» را به دست آورد.
ملکه ویکتوریا از قانون آمریکای شمالی بریتانیا (British North America Act) در سال 1867 (در حال حاضر به عنوان قانون اساسی، 1867 شناخته می‌شود) حمایت کرد، که استان‌های نیوبرانزویک، نوا اسکوشیا و استان کانادا (که به انتاریو و کبک تقسیم می شد) را به یکدیگر الصاق کرد. حمایت او کمک کرد تا این قانون توسط پارلمان بریتانیا سریع‌تر تصویب شود.
به عنوان پادشاه حاکم، حمایت ملکه ویکتوریا و رهبری نمادین در مشروعیت بخشیدن به ساختار سیاسی جدید بسیار مهم بود. تصویب او از قانون و ایجاد Dominion of Canada در 1 ژوئیه 1867، احساس ثبات و تداوم را ایجاد کرد.
انتصاب اولین فرماندار کل
ملکه ویکتوریا لرد چارلز مانک (Lord Monck) را به عنوان اولین فرماندار کل کانادا منصوب کرد که نقش مهمی در حکومتداری اولیه و اتحاد قلمرو‌های جدید داشت. این انتصاب بر نفوذ و مشارکت او در حکومت قانون اساسی کانادا تأکید کرد.
نفوذ اخلاقی و فرهنگی
دوران ملکه ویکتوریا، عمیقاً بر جامعه، فرهنگ و ارزش‌های کانادا تأثیر گذاشت. سلطنت او نشان دهنده دوره‌ای از توسعه فرهنگی و اجتماعی قابل توجه در کانادا بود که سنت‌ها و ارزش های بریتانیا را در بافت جامعه کانادا جاسازی کرد.
میراث ملکه ویکتوریا در کانادا در نامگذاری مکان‌های دیدنی، شهرها و موسسات مختلف به نام او مشهود است. ویکتوریا، پایتخت بریتیش کلمبیا، و تعیین روز ویکتوریا به‌عنوان تعطیل رسمی، گواهی بر تأثیر ماندگار او و احترامی است که کانادایی‌ها برای نقش او در تاریخ خود قائل هستند.
و اما تاریخچه نامگذاری یک روز تعطیل به یاد او
از سال 1845 به تدریج جشنهایی به مناسبت روز تولد ملکه ویکتوریا برگزار می شد، با این حال هرگز به یک تعطیلات رسمی فراگیر تبدیل نشد. در سال 1897، ویلیام جی مک‌دونالد، سناتور از بریتیش کلمبیا، لایحه‌ای را برای بزرگداشت سالروز تولد ملکه ویکتوریا (24 می) به عنوان تعطیلات دائمی در جشن شصتمین سالگرد تاجگذاری او پیشنهاد کرد. علیرغم مخالفت بازرگانان و تولیدکنندگان که نگران اختلالات اقتصادی بودند، این ایده نهایتاً پس از مرگ ملکه ویکتوریا در سال 1901 اجرا شد. حامیان این تعطیلات را به عنوان ادعای صلح آمیز بودن حاکمیت کانادا در تضاد با خشونت روز استقلال ایالات متحده معرفی کردند. بخش تجاری، از جمله بانکداران و اپراتورهای حمل و نقل نیز شروع به حمایت از این تعطیلات برای مزایای اقتصادی آن کردند.
روز ویکتوریا در 24 می جشن گرفته می‌شد تا اینکه در سال 1952 به دوشنبه قبل از 25 ماه می منتقل شد. این تغییر باعث شد کانادایی‌ها یک آخر هفته طولانی سالانه داشته باشند و با معتدل شدن هوا فرصت مناسبی به دست آوردند تا به سفر بپردازند.
امروز، روز ویکتوریا برای بسیاری از کانادایی‌ها نماد آغاز تفریحات تابستانی است که آبجو، کمپینگ و آتش‌بازی مشخصه‌های اصلی آن است. نظرسنجی Ipsos Reid در سال 2007 نشان داد که 78 درصد از کانادایی‌ها روز ویکتوریا را زمانی برای استراحت و لذت بردن از یک روز بیشتر تعطیل می‌دانند و تنها 22 به اهمیت تاریخی آن بها می‌دهند.
تلاش برای تغییر نام این روز
در سال 2013، طوماری به رهبری کانادایی‌های مشهور، از جمله نویسنده مارگارت اتوود و رهبر حزب سبز، الیزابت مَی، به دنبال تغییر نام این تعطیلات به «روز ویکتوریا و بومیان» برای گرامیداشت میراث بومیان بود. با این حال، این کمپین تنها موفق شد 1500 امضا جمع‌آوری کند و به جایی نرسید.
