سفر کاناداییها به مکزیک برای دریافت خدمات درمانی
دادههای اخیر نشان میدهد که تعداد فزایندهای از کاناداییها زندگی در مکزیک را نه تنها برای مسکن ارزانتر و آب و هوای بهتر، بلکه برای یک تجربه مراقبتهای بهداشتی برتر انتخاب میکنند.
شریل نواک، یک مهاجر کانادایی که بیش از یک دهه در مکزیک زندگی میکند، در مصاحبهای که با رسانه کانادایی Daily Hive انجام داده است، کارایی سیستم مراقبتهای بهداشتی مکزیک را ستوده است. نواک تجربه خود را از دریافت MRI و درمان بعدی در عرض دو ساعت به اشتراک گذاشت که همگی معادل 400 دلار کانادایی برایش هزینه داشته است.
به طور مشابه، رودرا چاوهان، که با یک بحران سلامت و بدون هیچ راه حلی در کانادا مواجه بود، برای مراقبتهای پزشکی به موقع به مکزیک نقل مکان کرد. داستان چاوهان منعکس کننده ناامیدی از زمان انتظار طولانی در سیستم مراقبتهای بهداشتی کانادا است، و میگوید برای یک سیتی اسکن گلو در کانادا 1 ماه و نیم منتظر بوده است.
این روند که کاناداییها به دنبال گزینههای مراقبت های بهداشتی به مکزیک میروند از دیدها پنهان نیست. کلیر نیووِل از موسسه مسافرتی Travel Best Bets شاهد افزایش تعداد کاناداییهایی است که برای درمان پزشکی به مکزیک سفر میکنند، از جمله برای ارزیابیهایی مانند MRI، کارهای دندانپزشکی و جراحی پلاستیک.
اولویت برای مراقبت های بهداشتی مکزیکی عمدتاً به زمان انتظار کوتاه تر نسبت داده میشود، عاملی که گزارش Far Homes در مورد برداشت کاناداییها و آمریکاییها از سیستم مراقبتهای بهداشتی در مکزیک تأیید میکند. علیرغم سیستم مراقبت بهداشتی رایگان و ملی کانادا، ناامیدیها به دلیل زمان انتظار طولانی و فرآیندهای بوروکراتیک ادامه دارد و کاناداییها را وادار میکند تا جایگزینهایی را در خارج از کشور جستجو کنند.
گزارشی از موسسه فریزر بر مسئله زمان انتظار طولانی در کانادا تاکید میکند و نشان میدهد که میانگین زمان انتظار نزدیک به 28 هفته برای درمان پس از ارجاع است. این دوره انتظار طولانی، معادل حدود شش ماه، بر چالشهای پیش روی بیماران در دسترسی به مراقبت به موقع در سیستم کانادا تاکید میکند.
فراتر از زمان انتظار، سیستم مراقبتهای بهداشتی کانادا در مورد دسترسی کلی به مراقبت های بهداشتی اولیه با انتقاداتی مواجه است. گزارش اخیر مؤسسه کانادایی اطلاعات بهداشتی، کانادا را در میان 10 کشور ثروتمند از نظر دسترسی به مراقبتهای بهداشتی اولیه در رتبه 10 قرار داد و نگرانیهای گسترده تر در مورد کارایی و دسترسی به خدمات مراقبتهای بهداشتی در این کشور را برجسته کرد.