ماهواره کانادایی که قرار بود دو سال دوام بیاورد، بیستمین سال مأموریتش در فضا را جشن گرفت

قرار بود این ماهواره فقط دو سال دوام بیاورد. اما در 20 سالگی هنوز به ارسال اطلاعات حیاتی ادامه می دهد.

ماهواره Scisat کانادا در برهه‌ای حساس از تاریخ بشر، تمام انتظارات نسبت به طول عمر خود را نادیده گرفته است و همچنان به ردیابی اثرات تغییرات آب و هوایی ناشی از کنش‌های انسانی کمک می‌کند. در طول عمر طولانی خود ماهواره Scisat داده‌های ثابتی را برای کمک به ما در بهبود جو زمین ارائه می‌دهد. ماهواره 12 آگست 2023 بیستمین سال حضور در فضا را جشن گرفت.

مارکوس دجمک، سرپرست برنامه ماهواره Scisat می‌گوید: «سه چیز به آژانس فضایی کانادا اجازه داده است که ماهواره را برای مدت طولانی حفظ کند. اول اینکه ماهواره به سوخت کمی نیاز دارد تا در مدار خود ثابت بماند. محصولات داده همچنین به طور مداوم بهینه سازی می‌شوند تا گازها و گونه‌های شیمیایی بیشتری را در جو زمین ردیابی کنند، حتی با ابزارهای قدیمی. در نهایت، به‌روزرسانی‌های مداوم به Scisat اجازه می‌دهد تا داده‌های مورد نیاز را برای کاربران خود ارائه دهد و تقاضای کافی برای حفظ جریان بودجه‌های دولتی را افزایش دهد.

ماهواره Scisat با بودجه 63 میلیون دلار کانادا در سال 2003 توسعه یافت و ساخته شد (تقریباً 97 میلیون دلار کانادا به نرخ امروز). این ماهواره توسط راکت هواپرتاب Pegasus توسط ناسا در ازای کمک‌های کانادا به برنامه بازوی روباتیک ایستگاه فضایی بین‌المللی به فضا پرتاب شد.

این ماهواره کوچک، تنها به اندازه یک تخت و خواب Queen size است و  از دو ابزار علمی برای شناسایی گازها و ذرات موجود در جو زمین استفاده می‌کند. ماهواره Scisat تحت رهبری علمی ائتلافی از دانشگاه‌های کانادا، فرسایش لایه محافظ ازن سیاره زمین را به دقت بررسی می‌کند. این لایه تابش مضر خورشید را قبل از رسیدن پرتوها به سطح زمین مسدود می‌کند.

از جمله دستاوردهای Scisat، یافتن آلاینده‌هایی در جو است که قبلاً هرگز از فضا مشاهده نشده بود. یکی از آنها به عنوان مثال گاز مبرد HCFC-142b است که برای جایگزینی کلروفلوئوروکربن‌ها (Chlorofluorocarbons) استفاده شد. کلروفلوروکربن ها تا اواخر دهه 1980 یک محصول رایج در مبردها، فوم‌ها، اسپری‌های و حلال‌ها بودند. مواد فرساینده ازن امروزه پس از پروتکل مونترال در سال 1987 مورد استفاده قرار نمی‌گیرند. کشورهایی که آن پروتکل را امضا کردند به تدریج این مواد را حذف کردند.

ماهواره Scisat همچنین آلاینده‌های جوی مانند دوده و سایر ذرات ناشی از آتش سوزی جنگل‌ها را ردیابی می‌کند. امسال بدترین سال ثبت شده در کانادا برای آتش‌سوزی‌های جنگلی بوده است. داده‌های فدرال کانادا نشان می دهد که بخشی از کشور به اندازه کشور یونان در آتش سوخته است. این اندازه تقریباً هفت برابر میانگین آتش‌سوزی سالانه کانادا در دهه گذشته است.