کاهش شدید درآمد ناشی از بچه دار شدن زنان کانادایی، یکی از عوامل اصلی تأثیرگذار بر تصمیمات باروری آنها و پایین آمدن نرخ باروری در کانادا است.
در حال حاضر زنان کانادایی در پنج سال اول پس از زایمان به طور متوسط نزدیک به 40 درصد کاهش درآمد را تجربه می‌کنند که به گفته کارشناسان عامل اصلی در نرخ زاد و ولد پایین 1.33 فرزند به ازای هر زن است.
تامی شرل، استاد اقتصاد در دانشگاه ویلفرید لوریه در واترلو می‌گوید: «این هزینه را پدران متقبل نمی‌شوند.»
نابرابری زن و مرد در کاهش درآمد هر دو با استفاده از مقیاس رنگی یکسان در دو نقشه کانادا در زیر نشان داده شده است.
این داده‌ها نشان می‌دهد که زنان کانادایی که صاحب فرزند می‌شوند ممکن است در طول زمان کاهش درآمد قابل توجهی را تجربه کنند.
در ژانویه امسال، اداره آمار کانادا گزارش داد که نرخ باروری این کشور در سال 2022 به طور متوسط به 1.33 فرزند برای هر زن کاهش یافته است که نشان دهنده کاهش 7.4 درصدی نسبت به سال گذشته است که بیشترین میزان از زمان کاهش 7.6 درصدی در سال 1972 است.
روندهای اقتصادی گذرا مانند تورم و رکود، تأثیر تاریخی کمی بر نرخ باروری ملی داشته است. شرل می‌گوید آنچه واقعاً اهمیت دارد، تغییر هنجارهای اجتماعی در دهه 1960 و انتخاب‌های جدید ارائه شده به زنان در مورد تنظیم خانواده در قالب قرص‌های ضدبارداری است.
نقشه‌های بالا آن محدودیت ها را تعریف می‌کنند. این گزارش از مجموعه داده‌ای «Child Atlas of Child Penalties» استفاده می‌کند، که در ماه مارس توسط استادان اقتصاد دانشگاه کلگری، استیون استابلی و ژان ویلیام لالیبرته و دانشجوی دکترا سنسر کارادمیر منتشر شد.
طبق تحقیقات آنها، میانگین ملی تغییر درآمد در پنج سال اول والدین هم برای زنان و هم برای مردان در حال کاهش است، اما به میزان قابل توجهی متفاوت است: کاهش نزدیک به 40 درصد (39.1 درصد) برای زنان و فقط 0.5 درصد برای مردان.
با توجه به اینکه میانگین درآمد یک کانادایی در طول پنج سال 300000 دلار بدون اعمال مالیات است، بنابراین زنان در پنج سال اول 120000 دلار کمتر درآمد خواهند داشت. مردان فقط 1500 دلار کمتر درآمد کسب می‌کنند.
به گفته شرل، بیشتر موارد از دست دادن درآمد را می‌توان به مواردی نسبت داد که هنجارهای اجتماعی و مؤسسات مراقبت از کودک به اندازه کافی قوی نیستند که از تصمیم زنان برای کار پس از بچه دار شدن حمایت کنند. حتی مادرانی که فوراً به سر کار بازمی‌گردند همچنان مجبورند موقعیت‌های رقابتی و در عین حال زمان‌بر را کنار بگذارند تا در عوض زمان بیشتری را برای مراقبت از کودکان اختصاص دهند در حالی که مردان اینطور نیستند.
شرل می‌گوید که بزرگترین هزینه درازمدت، حقوق بازنشستگی و جاه طلبی‌های پس انداز زنان است. مطالعه‌ای در دانشگاه کالیفرنیا در سال ۲۰۱۲ نشان داد که بازار مسکن گران‌قیمت می‌تواند تولد اولین فرزند زنان را سه تا چهار سال به تاخیر بیندازد.
