به گزارش مرکز آمار کانادا، میزان زمانی که شهروندان کانادایی صرف دیدار حضوری با دوستان می‌کنند، به پایین‌ترین سطح خود در نزدیک به چهار دهه گذشته رسیده است. این کاهش بیش از همه در میان گروه سنی شاغل (۲۵ تا ۶۴ سال) مشاهده شده است.
بر اساس داده‌های منتشرشده از سال ۲۰۲۲، تنها ۱۹.۳ درصد از کانادایی‌ها در یک روز عادی با دوستان خود دیدار حضوری داشته‌اند؛ این در حالی است که در سال ۱۹۸۶ این رقم ۴۷.۹ درصد بوده است. این آمار، صرفاً به دیدارهای حضوری اشاره دارد و شامل ارتباطات تلفنی، ایمیلی یا شبکه‌های اجتماعی نمی‌شود.
در میان افراد ۲۵ تا ۶۴ ساله، احتمال دیدار روزانه با دوستان از ۴۲ درصد در سال ۱۹۸۶ به تنها ۱۴ درصد در سال ۲۰۲۲ کاهش یافته است. جوانان ۱۵ تا ۲۴ ساله نیز با کاهش بیش از ۳۰ درصدی مواجه بوده‌اند؛ هرچند این گروه سنی همچنان بیشترین احتمال دیدار با دوستان را دارد (۴۱ درصد در سال ۲۰۲۲).
این روند نزولی همزمان با افزایش نگرانی عمومی از کاهش ارتباطات خانوادگی و دوستانه است. در سال ۲۰۲۲، بیش از ۴۶ درصد از پاسخ‌دهندگان اعلام کردند که احساس می‌کنند زمان کافی برای بودن با خانواده و دوستان ندارند؛ در حالی که این رقم در سال ۱۹۹۲ کمتر از ۳۴ درصد بوده است.
همچنین در سال ۲۰۲۲، بیش از یک‌چهارم کانادایی‌ها احساس کرده‌اند که “تحت فشار زمانی” قرار دارند — بالاترین میزان از زمان شروع گردآوری داده‌ها در اوایل دهه ۱۹۹۰. این نسبت در سه دهه پیش تنها ۱۵ درصد بوده است.
این گزارش نگرانی‌هایی را درباره کاهش تعاملات اجتماعی حضوری و تأثیرات آن بر سلامت روان و کیفیت زندگی شهروندان کانادایی مطرح می‌کند.
