با وجود فروکش کردن تب ئ تاب بازار مسکن در سال‌های اخیر، واژه‌های «مسکن» و «بحران» همچنان به شدت در فضای اجتماعی و سیاسی کانادا به یکدیگر گره خورده‌اند. افزایش بی‌سابقه قیمت مسکن و ناتوانی بسیاری از شهروندان در تأمین سرپناه مناسب، این موضوع را به یکی از مهم‌ترین محورهای کارزارهای انتخاباتی تبدیل کرده است.
بر اساس گزارش بانک ملی کانادا، در سال گذشته متوسط قیمت خانه در تورنتو به بیش از ۱.۲ میلیون دلار رسید و اقساط ماهانه خرید خانه ۷۹ درصد از درآمد متوسط خانوار را به خود اختصاص داد. در ونکوور نیز برای خرید یک کاندو، درآمد سالانه‌ای بیش از ۱۷۷ هزار دلار نیاز بود، در حالی که میانگین درآمد خانوار کمتر از ۹۰ هزار دلار اعلام شده است.
طبق برآورد شرکت وام و مسکن کانادا (CMHC)، برای پاسخگویی به نیاز جمعیت رو به رشد کشور، باید تا سال ۲۰۳۰ حدود ۳.۵ میلیون خانه جدید ساخته شود.
برنامه‌های احزاب برای مقابله با بحران مسکن
افزایش عرضه مسکن
حزب لیبرال وعده ساخت ۵۰۰ هزار خانه در سال را داده و برای این منظور ۲۵ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری خواهد کرد. بخشی از این بودجه به ساخت مسکن برای دانشجویان، سالمندان، کهنه‌سربازان، افراد دارای معلولیت و بومیان اختصاص می‌یابد. لیبرال‌ها همچنین قصد دارند با تأسیس آژانس «ساخت خانه‌های کانادا» و بهره‌گیری از فناوری‌های نوین همچون خانه‌های پیش‌ساخته، فرآیند ساخت را تسریع کنند.
محافظه‌کاران نیز قول ساخت ۲.۳ میلیون خانه را داده‌اند. این هدف از طریق معافیت مالیاتی بر خرید خانه‌های جدید زیر ۱.۳ میلیون دلار، کاهش مالیات‌های محلی و فروش اراضی و ساختمان‌های فدرال در ۱۰۰ روز نخست دولت آن‌ها دنبال خواهد شد.
حزب دموکراتیک نوین برنامه ساخت سه میلیون خانه تا سال ۲۰۳۰ را با سرمایه‌گذاری ۱۶ میلیارد دلاری ارائه کرده و حزب سبز وعده بزرگ‌ترین پروژه ساخت مسکن عمومی از دهه ۱۹۷۰ تاکنون را با ساخت ۱.۲ میلیون واحد داده است. حزب بلاک کبکوا نیز خواستار انتقال کامل اختیارات و سرمایه‌های فدرال حوزه مسکن به دولت کبک شده است.
کنترل تقاضا
احزاب دموکراتیک نوین و سبز، انحصار شرکت‌های بزرگ و سرمایه‌گذاران املاک را از عوامل اصلی افزایش قیمت‌ها می‌دانند و پیشنهاد ممنوعیت خرید املاک توسط این گروه‌ها را مطرح کرده‌اند. لیبرال‌ها پیش‌تر خرید ملک توسط اتباع خارجی را ممنوع کرده بودند که این قانون تا سال ۲۰۲۷ معتبر است.
حزب محافظه‌کار و لیبرال در مقابل، معتقدند که جذب سرمایه‌گذاری خصوصی به افزایش عرضه مسکن کمک خواهد کرد. حزب مردم کانادا (PPC) اما رشد شدید مهاجرت را عامل افزایش قیمت‌ها دانسته و خواهان توقف پذیرش مهاجران جدید تا زمان بهبود شرایط مسکن شده است.
حمایت از مستأجران
حزب دموکراتیک نوین وعده ساخت ۱۰۰ هزار واحد اجاره‌ای تحت کنترل اجاره‌بها را داده است. بلاک کبکوا نیز خواهان سرمایه‌گذاری فدرال برای ساخت خوابگاه‌های دانشجویی در کبک شده است. محافظه‌کاران برنامه‌ای برای افزایش حقوق مستأجران ارائه نکرده‌اند، اما قول لغو افزایش اجاره‌بهای پرسنل نظامی و ساخت واحدهای مسکونی در پایگاه‌های ارتش را داده‌اند.
مقابله با بی‌خانمانی
در زمینه مقابله با بی‌خانمانی، حزب دموکراتیک نوین و سبزها خواهان افزایش سرمایه‌گذاری در پروژه‌های حمایتی شده‌اند. حزب محافظه‌کار قول داده است که ایجاد کمپ‌های بی‌خانمانان را جرم‌انگاری کرده و از روش «مسکن پیش از مداخلات دیگر» برای اسکان آن‌ها استفاده کند. دولت لیبرال نیز متعهد به همکاری با استان‌ها برای تعیین اهداف کاهش بی‌خانمانی شده است.
با توجه به اهمیت روزافزون بحران مسکن برای رأی‌دهندگان، به نظر می‌رسد که نحوه برخورد احزاب با این چالش، نقشی تعیین‌کننده در نتایج انتخابات آینده خواهد داشت.
