سیستم مهاجرتی مبتنی بر امتیاز کانادا می‌تواند مزیت اندکی برای متقاضیان مجرد نسبت به متأهلان ایجاد کند؛ موضوعی که برخی زوج‌های متقاضی اقامت دائم را به اعلام “عدم همراهی همسر” در فرم‌های خود سوق داده تا از حداکثر ۴۰ امتیاز اضافه در سیستم امتیازدهی جامع (CRS) بهره‌مند شوند.
به گفته متیو جفری، وکیل مهاجرت، تنها در صورتی همراهی همسر به نفع متقاضی خواهد بود که وی از تحصیلات بالا، مهارت زبانی قوی در انگلیسی یا فرانسوی و سابقه کاری مناسب برخوردار باشد. در غیر این صورت، همراهی همسر ممکن است به کاهش امتیاز متقاضی اصلی منجر شود.
ماندیپ لیدر، مشاور مهاجرت مستقر در کلگری، استفاده از گزینه “همسر غیرهمراه” را امری رایج توصیف کرده و آن را واکنشی قانونی به ساختار ناعادلانه سیستم کنونی می‌داند.
وی توضیح داد که برخی متقاضیان ابتدا به‌تنهایی برای اقامت دائم اقدام می‌کنند و پس از دریافت آن، از طریق برنامه‌های پیوستن خانواده، همسر خود را به کانادا می‌آورند. این رویکرد تا زمانی‌که همراه با شفافیت و اعلام صادقانه وضعیت تأهل باشد، از نظر قانونی مجاز است.
با این حال، اداره مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا (IRCC) هشدار داده که در صورت اثبات نیت واقعی زوج برای مهاجرت هم‌زمان، در حالی‌که یکی از آنان به‌صورت “غیرهمراه” اعلام شده، این امر مصداق “بیان نادرست” تلقی شده و می‌تواند منجر به رد درخواست یا حتی ممنوعیت ورود شود.
این مسئله در شرایطی مطرح می‌شود که به‌دلیل کاهش اهداف مهاجرتی دولت فدرال برای سال‌های آینده، رقابت برای دریافت اقامت دائم شدت گرفته و حداقل امتیاز لازم برای قبولی در سیستم Express Entry رو به افزایش است.
