روز سنت پاتریک که هر ساله در 17 مارس جشن گرفته می‌شود، جایگاه مهمی در فرهنگ کانادا دارد و به یاد قدیس حامی ایرلند، سنت پاتریک است. ریشه این تعطیلات به اوایل قرن هفدهم می‌رسد، زمانی که مهاجران ایرلندی آداب و رسوم و سنت‌های خود را به کانادا آوردند. روز سنت پاتریک که در ابتدا به عنوان یک جشن مذهبی جشن گرفته می‌شد، به یک جشن فرهنگی پر جنب و جوش از میراث ایرلندی در آمریکای شمالی و کانادا و استرالیا تبدیل شد که با رژه‌ها، جشنواره‌ها، و پوشیدن لباس سبز و نوشیدن آبجو مشخص می‌شود.
مهاجرت ایرلندی‌ها به کانادا از اوایل قرن هفدهم آغاز شد. جمعیت کانادایی‌های ایرلندی در قرن نوزدهم به طور چشمگیری، به ویژه در پی قحطی بزرگ ایرلند در دهه 1840 افزایش یافت. بر اساس سرشماری سال 2016، بیش از 4.6 میلیون کانادایی، حدود 13 درصد از کل جمعیت کانادا از تبار ایرلندی هستند.
پاتریک قدیس
طبق روایات کاتولیک، Maewyn Succat (نام اصلی پاتریک قدیس) در قرن چهارم در ایرلند به عنوان برده فروخته شد. او که اصالتاً یک مسیحی غیر متعصب بود، در دوران اسارت با دعا آرامش می‌گرفت. پس از فرار، او نام پاتریسیوس را برگزید و معتقد بود که او ناجی ایرلند از بت پرستی است و باید مردم را به مسیحیت دعوت کند. در افسانه‌ها آمده است او از یک شبدر سبز سه برگ، برای توضیح مفهوم تثلیث مقدس استفاده کرد و مارها (استعاره‌ای برای اشاره به مشرکان) را از ایرلند بیرون راند (در ایرلند هیچ گونه ماری وجود ندارد که بومی این کشور باشد.) او سال‌های زیادی را صرف سفر به سراسر ایرلند، تأسیس کلیساها، صومعه‌ها و مدارس کرد.
جشن گرفتن روز سنت پاتریک در کانادا
با گسترش مهاجران از ایرلند در سراسر جهان، روز جشن سنت پاتریک کمتر به عنوان یک مراسم مذهبی و بیشتر به عنوان جشن هویت ایرلندی شناخته می‌شود. اولین رژه روز سنت پاتریک که در آمریکای شمالی برگزار شد به قرن هفدهم برمی گردد.
در کانادا، روز سنت پاتریک در مناطقی با جمعیت ایرلندی قابل توجه، مانند نیوفاندلند و لابرادور، نوا اسکوشیا، انتاریو و کبک اهمیت ویژه‌ای دارد. شهرهایی مانند مونترال، تورنتو و هالیفاکس میزبان رژه‌ها و جشن های مفصلی هستند که مردم محلی و گردشگران را به یک اندازه جذب می کنند. این جشن ها اغلب شامل موسیقی ایرلندی، اجرای رقص، غذاهای سنتی، و البته، مقدار زیادی آبجو و ویسکی ایرلندی است.
اولین رژه روز سنت پاتریک کانادا در سال 1824 در مونترال برگزار شد. از آن زمان، رژه‌ها و جشنواره‌های فرهنگ ایرلندی هر ساله در 17 مارس در شهرهای سراسر کانادا برگزار می‌شود. جشن‌های معمولی شامل پوشیدن لباس سبز، نمایش نمادهای ایرلندی مانند شبدر و نوشیدن آبجوی سبز است.
جشن‌های روز سنت پاتریک در کانادا همچنین باعث ایجاد اختلافاتی نیز شده است. رژه روز سنت پاتریک در سال 1878 در تورنتو ممنوع شد، زیرا رژه‌های قبلی باعث خشونت بین کاتولیک‌ها و پروتستان‌ها شده بود. تورنتو تا سال 1988 دیگر رژه‌ای برگزار نکرد.
جامعه ایرلندی در کانادا نقشی حیاتی در شکل دادن به چشم‌انداز چندفرهنگی این کشور ایفا کرده است. روز سنت پاتریک یادآور سهم کانادایی‌های ایرلندی‌تبار در ساختار جامعه کانادایی است. همچنین این روز فرصتی را برای افراد با هر پیشینه‌ای فراهم می‌کند تا گرد هم آیند، تنوع را جشن بگیرند و به میراث ایرلندی احترام بگذارند.
