بر اساس تحقیقات جدید سازمان آمار کانادا، تورنتو و مونترال در صورت وقوع موج‌های گرمای شدید، بیشترین مرگ و میر را تجربه خواهند کرد.
این بررسی که نتایج آن روز چهارشنبه منتشر شد، به مقایسه مرگ‌ومیر ناشی از رویدادهای گرمازدگی شدید در بازه زمانی 20 سال میان 12 شهر پرجمعیت کانادا پرداخته است. یافته‌های پژوهشگران نشان می‌دهد گرچه گرمازدگی شدید یکی از عوامل رایج در افزایش مرگ‌ومیر سراسری کانادا است، بیشترین جهش مرگ‌ومیر در دو شهر بزرگ این کشور رخ داده است.
سازمان آمار کانادا در بازه زمانی 2000 تا 2020 حدود 700 مورد مرگ ناشی از گرما را ثبت کرده است که 230 مورد از آن‌ها به طور خاص به مشکلات قلبی یا ریوی مرتبط بوده است.
طبق آمار، از این تعداد مرگ‌ومیر، برآورد می‌شود که 250 مورد در میان ساکنان تورنتو و 295 مورد در مونترال رخ داده است. تحقیقات نشان می‌دهد که ساکنان مونترال به طور خاص در برابر مرگ‌ومیر ناشی از گرما و عوامل محیطی آسیب‌پذیرتر است.
این مطالعه اشاره می‌کند که «یکی از احتمالات می‌تواند تراکم واحدهای اجاره‌ای و پایین‌تر بودن سطح دسترسی به تهویه مطبوع در میان اجاره‌نشینان در مقایسه با مالکان باشد.»
شهرهای کبک، اتاوا، ساری (بریتیش کلمبیا)، ونکوور، برامپتون (انتاریو) و میسیساگا تأثیرات کمتری نسبت به تورنتو و مونترال در زمینه مرگ‌ومیر ناشی از گرما تجربه کرده‌اند، به طوری که تعداد مرگ‌ومیر اضافه ثبت‌شده در این شهرها در بازه زمانی مورد بررسی بین 22 تا 34 مورد بوده است. جالب توجه است که در کلگری، وینیپگ، ادمونتون و همیلتون، آمار مرگ‌ومیر در طول رویدادهای شناخته‌شده گرمازدگی شدید، حتی اندکی پایین‌تر از حد میانگین بوده است.
نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که «به استثنای موارد اندکی، خطرات مرگ‌ومیر ناشی از رویدادهای گرمازدگی شدید در 10 شهر دیگر، تفاوت معناداری با میانگین مرگ‌ومیر روزانه نداشته است.»
شهرهای خنک‌تر و مناطق با تراکم اجاره‌نشینی، آسیب‌پذیرتر هستند.
این مطالعه، همبستگی معناداری را بین نسبت خانوارهای اجاره‌نشین در یک شهر و خطر مرگ‌ومیر ناشی از گرمازدگی شدید پیدا کرده است.
طبق داده‌های سرشماری، مونترال و تورنتو در میان شهرهای کانادا با بیشترین تعداد اجاره‌نشین قرار دارند، به طوری که به ترتیب 61 و 48 درصد از واحدهای مسکونی در این شهرها اجاره‌ای هستند.
علاوه بر این، مطالعه اداره آمار کانادا به پژوهشی اشاره می‌کند که نشان می‌دهد مستأجران در مقایسه با میانگین استانی در کبک، انتاریو و بریتیش کلمبیا، دسترسی بسیار کمتری به تهویه مطبوع دارند.
یکی دیگر از عوامل احتمالی در افزایش ناگهانی مرگ‌ومیر، دفعات وقوع رویدادهای گرمایی شدید در مناطق آسیب‌دیده است. تحلیل‌های آماری نشان داده است که هر چه تعداد روزهای گرمازدگی شدید در یک شهر بیشتر باشد، تأثیر کمتری بر کل جمعیت خواهد داشت. سازمان آمار کانادا این الگو را به آمادگی بهتر (از نظر منابع و آمادگی زیستی) این شهرها نسبت می‌دهد.
