ایده الحاق کانادا به ایالات متحده از قرن نوزدهم تاکنون، بارها مطرح شده اما هیچ‌گاه به مرحله اجرا نزدیک نشده است. این ایده، که در دوره‌های مختلف با دلایل سیاسی، اقتصادی و فرهنگی مورد بحث قرار گرفته، به دلیل موانع متعدد سیاسی و اجتماعی هرگز به واقعیت تبدیل نشد.
زمینه تاریخی ایده الحاق
نخستین بار، ایده الحاق بخش‌هایی از کانادا به ایالات متحده به دوران جنگ استقلال آمریکا (1775-1783) بازمی‌گردد. در این دوره، رهبران انقلابی ایالات متحده تلاش کردند تا مستعمرات بریتانیا در شمال (کانادا امروزی) را نیز وارد انقلاب کنند. در سال 1775، نیروهای آمریکایی به کبک حمله کردند، اما این تلاش‌ها با شکست مواجه شد و کانادا همچنان تحت کنترل بریتانیا باقی ماند.
با تشکیل کشور کانادا به عنوان یک قلمرو مستقل در سال 1867 تحت قانون آمریکای شمالی بریتانیا (British North America Act)، علاقه‌مندی‌های ایالات متحده به الحاق کانادا کاهش یافت، چرا که کانادا به یک دولت منسجم‌تر و متحد تبدیل شده بود.
تلاش‌های سیاسی برای الحاق
یکی از جدی‌ترین تلاش‌های آمریکا برای الحاق کانادا در سال 1866 صورت گرفت. در این سال، ناتانیل بنکس، نماینده جمهوری‌خواه کنگره ایالات متحده، لایحه‌ای را پیشنهاد کرد که براساس آن، مستعمرات بریتانیای شمالی می‌توانستند به عنوان قلمرویی از ایالات متحده پذیرفته شوند. اما این لایحه به دلیل عدم حمایت کافی در کنگره، پیش از بحث جدی، در کمیته‌ها متوقف شد.
موانع فرهنگی و اجتماعی
یکی از موانع اصلی در مسیر الحاق کانادا به آمریکا، تفاوت‌های فرهنگی و اجتماعی عمیق بین دو کشور است. کانادا با نظام سیاسی پارلمانی خود، روابط نزدیکی با بریتانیا و سیاست‌های اجتماعی مترقی‌تر، همواره هویت ملی خود را حفظ کرده است.
نظرسنجی‌های مختلف نشان داده‌اند که اکثریت کانادایی‌ها هیچ علاقه‌ای به تبدیل شدن به بخشی از ایالات متحده ندارند. برای مثال، در نظرسنجی مؤسسه Environics در سال 2020، بیش از 80 درصد از کانادایی‌ها اعلام کردند که ترجیح می‌دهند کانادا به عنوان یک کشور مستقل باقی بماند.
چالش‌های سیاسی در آمریکا
از منظر سیاسی، یکی از موانع بزرگ الحاق کانادا به آمریکا، تغییرات احتمالی در توازن قدرت در سیاست ایالات متحده است. کانادا با جمعیتی حدود 40 میلیون نفر که عمدتاً به ارزش‌های لیبرال و دموکراتیک گرایش دارند، می‌تواند ساختار سیاسی آمریکا را به سمت چپ تغییر دهد. این امر به ویژه برای جمهوری‌خواهان، که از دهه‌ها پیش نقش مهمی در سیاست ایالات متحده ایفا کرده‌اند، یک تهدید جدی محسوب می‌شود.
حتی در مناطقی از کانادا که محافظه‌کارتر محسوب می‌شوند، مانند آلبرتا، دیدگاه‌های اجتماعی و اقتصادی همچنان نسبت به ایالات متحده چپگراتر هستند. به همین دلیل، الحاق کانادا احتمالاً به نفع حزب دموکرات آمریکا خواهد بود و جمهوری‌خواهان را در انتخابات‌ها به حاشیه خواهد برد.
نقش جنبش‌های حاشیه‌ای در ایده الحاق
در طول تاریخ، برخی جنبش‌ها و شخصیت‌های حاشیه‌ای تلاش کرده‌اند تا ایده الحاق کانادا را زنده نگه دارند. یکی از این افراد، ال. کریگ شون‌میکر بود که در دهه 1980 به عنوان سخنگوی حزب گسترش‌طلب ایالات متحده فعالیت می‌کرد. او معتقد بود که الحاق کانادا به ایالات متحده می‌تواند مزایای اقتصادی و ژئوپلیتیکی قابل توجهی برای هر دو کشور داشته باشد.
با این حال، همان‌طور که شون‌میکر در نامه‌ای به واشنگتن پست در سال 1987 اشاره کرد، بزرگ‌ترین مانع برای الحاق کانادا، بی‌تفاوتی آمریکایی‌ها به این موضوع است. او نوشت: «این نه ملی‌گرایی کانادایی بلکه بی‌علاقگی آمریکایی‌هاست که مانع الحاق کانادا شده است.»
چالش‌های سیاسی الحاق کانادا به آمریکا
یکی از موانع اصلی الحاق کانادا، تأثیر سیاسی آن است. اضافه شدن ۴۰ میلیون کانادایی به جمعیت آمریکا می‌تواند یک تغییر چشمگیر به سمت سیاست‌های چپ در ایالات متحده ایجاد کند، که این امر پیامدهای ناگواری برای سیاستمداران جمهوری‌خواه از جمله ترامپ خواهد داشت. حتی محافظه‌کارترین مناطق کانادا، مانند آلبرتا، احتمالاً به حزب دموکرات گرایش پیدا خواهند کرد.
نظرسنجی‌ها نشان داده‌اند که کانادایی‌ها در موضوعاتی مانند سقط جنین و قوانین مربوط به اسلحه، به طور قابل توجهی از آمریکایی‌ها چپگراتر هستند. به عنوان مثال، در یک نظرسنجی اخیر، کامالا هریس، نامزد حزب دموکرات در انتخابات ریاست جمهوری، در کانادا با اختلاف زیادی از ترامپ پیشی گرفته است.
بنابراین، هرگونه تصمیم برای الحاق کانادا به ایالات متحده احتمالاً به معنای ایجاد یک دوره طولانی از تسلط دموکرات‌ها بر سیاست آمریکا خواهد بود — موضوعی که بسیاری از سیاستمداران جمهوری‌خواه با آن مخالف هستند.
تأثیر اقتصادی و ژئوپلیتیکی الحاق
از نظر اقتصادی، الحاق کانادا به ایالات متحده می‌تواند یک اقتصاد یکپارچه و بسیار قوی ایجاد کند. کانادا منابع طبیعی عظیمی دارد که می‌تواند به عنوان یک عامل استراتژیک برای ایالات متحده عمل کند. با این حال، بسیاری از کانادایی‌ها نگران هستند که در صورت الحاق، منابع آن‌ها تحت کنترل شرکت‌های آمریکایی قرار گیرد.
از منظر ژئوپلیتیکی، الحاق کانادا می‌تواند ایالات متحده را به عنوان یک ابرقدرت قطعی در نیم‌کره شمالی تثبیت کند. اما این امر احتمالاً باعث تنش‌های بین‌المللی، به ویژه با چین و روسیه، خواهد شد.
الحاق کانادا به آمریکا در فرهنگ عامه
ایده الحاق کانادا به ایالات متحده، اگرچه در واقعیت سیاسی و تاریخی بسیار بعید است، اما در دنیای خیال و تخیل، به ویژه در آثار ادبی، سینمایی و بازی‌های ویدیویی، به عنوان یک موضوع جذاب و پرطرفدار مطرح شده است. این موضوع به دلیل تفاوت‌های فرهنگی، تاریخی و سیاسی میان دو کشور، زمینه‌ای مناسب برای خلق داستان‌هایی با روایت‌های متفاوت، از طنز و هجو گرفته تا داستان‌های علمی‌تخیلی و آثار تاریخی جایگزین فراهم کرده است. در این آثار، نویسندگان و طراحان بازی‌ها به بررسی پیامدهای فرهنگی، سیاسی و اجتماعی چنین اتحاد یا الحاقی پرداخته‌اند و گاه از این موضوع برای نقد سیاست‌ها و رویدادهای تاریخی استفاده کرده‌اند.
در ادبیات، این ایده در ژانرهای مختلفی از جمله رمان‌های تاریخی جایگزین مانند و آثار طنز مورد بررسی قرار گرفته است. در سینما نیز فیلم‌هایی با مضامین طنز و سیاسی به این موضوع پرداخته‌اند و در بازی‌های ویدیویی، به ویژه در ژانرهای استراتژی و تاریخ جایگزین، بازیکنان می‌توانند سناریوهای مختلفی را برای اتحاد یا الحاق دو کشور طراحی کنند. برای مثال در فیلم طنز سیاسی Canadian Bacon محصول سال 1995 به کارگردانی مایکل مور، به رابطه بین ایالات متحده و کانادا می‌پردازد و موضوع جنگ ساختگی میان دو کشور را مطرح می‌کند. در بخشی از این فیلم، ایده الحاق کانادا به آمریکا به‌عنوان راه‌حلی خنده‌دار برای مشکلات مطرح می‌شود.
در دنیای پساآخرالزمانی بازی ویدیویی Fallout، الحاق کانادا به ایالات متحده به عنوان یک رویداد تاریخی جایگزین پیش از وقوع جنگ هسته‌ای به تصویر کشیده می‌شود. این الحاق، که اغلب به عنوان یک تصرف نظامی تلقی می‌شود، به دلایل مختلفی از جمله استفاده ایالت متحده از ذخایر طبیعی کانادا در داستان بازی مطرح شده است.
ایده الحاق کانادا به ایالات متحده، با وجود مطرح شدن در دوره‌های مختلف تاریخی، هرگز به یک گزینه عملی تبدیل نشده است. موانع سیاسی، فرهنگی و اجتماعی، به همراه بی‌تفاوتی عمومی در هر دو کشور، این ایده را به یک رؤیای غیرواقعی تبدیل کرده است.
با این حال، این ایده همچنان به عنوان یک موضوع جذاب برای بحث‌های تاریخی و سیاسی باقی مانده و گاه‌به‌گاه توسط چهره‌های سیاسی یا جنبش‌های کوچک مطرح می‌شود.
