با گسترش ارتباطات آنلاین و افزایش دورکاری، نوع جدیدی از رفتارهای آسیب‌زننده به روابط عاطفی در حال رواج است که کارشناسان روانشناسی آن را «خیانت‌های کوچک» یا Microcheating می‌نامند. این مفهوم به رفتارهایی اشاره دارد که گرچه ممکن است در ظاهر بی‌ضرر به نظر برسند، اما می‌توانند مرزهای وفاداری در روابط عاطفی را زیر پا بگذارند.
این رفتارها شامل لایک کردن عکس همکاران در شبکه‌های اجتماعی، ارسال پیام‌های مستقیم، یا حتی صرف وقت بیشتر برای گفت‌وگوهای غیرکاری در پیام‌رسان‌ها است. به گفته کارشناسان، این رفتارها اگر بدون اطلاع یا رضایت شریک عاطفی انجام شوند، می‌توانند مصداق نوعی خیانت باشند؛ خیانتی که در آن پیوندی عاطفی، هرچند کوچک، شکل می‌گیرد.
ویلیام شرودر، روان‌درمانگر و مدیر مرکز مشاوره Just Mind در تگزاس، در گفت‌وگویی با رسانه‌ها اعلام کرد: «در محیط‌های کاری خانگی و دیجیتال، این نوع روابط کم‌ریسک‌تر به نظر می‌رسند و امکان وقوع آن‌ها افزایش یافته است.»
اصطلاح «خیانت‌های کوچک» نخستین بار توسط روانشناس استرالیایی، ملانی شیلینگ، مطرح شد و به رفتارهایی اشاره دارد که افراد نمی‌توانند یا نمی‌خواهند درباره آن‌ها با شریک زندگی خود به‌صراحت صحبت کنند. این رفتارها ممکن است شامل گفت‌وگوهای پنهانی، تعریف از ظاهر یا شخصیت فردی دیگر، یا حتی اطلاع‌رسانی درباره مشکلات رابطه فعلی به شخصی خارج از آن باشد.
ایبی مدکاف، روانشناس مستقر در کالیفرنیا و مجری پادکست «روابط آسان می‌شوند»، هشدار می‌دهد که هرچند بسیاری از این رفتارها بی‌ضرر به نظر می‌رسند، اما ممکن است به‌تدریج به صدمه به رابطه اصلی منجر شوند. وی تأکید می‌کند: «هیچ قانون قطعی در روابط وجود ندارد؛ مسئله اصلی ترجیحات طرفین است.»
مدکاف می‌گوید که در بیشتر موارد، این رفتارها زمانی آسیب‌زا می‌شوند که انرژی عاطفی از رابطه اصلی به رابطه‌ای دیگر منتقل شود، حتی اگر آن رابطه به‌ظاهر کوچک و بی‌اهمیت باشد. «اگر کاری را نمی‌توانید با شریک‌تان در میان بگذارید یا او از آن ناراحت خواهد شد، ممکن است آن کار در قلمرو خیانت باشد.»
کارشناسان تأکید دارند که مرزهای روابط باید از ابتدا و به‌وضوح میان زوج‌ها تعریف شود، به‌ویژه در دنیای امروز که بسیاری از روابط از طریق اپلیکیشن‌های دوستیابی آغاز می‌شود. شروِدر می‌گوید که ضروری است زوج‌ها درباره حریم‌ها، از جمله غیرفعال کردن اپلیکیشن‌ها یا نحوه تعامل در شبکه‌های اجتماعی، با یکدیگر صحبت کنند.
او می‌افزاید: «وقتی مشکلی به وجود می‌آید، بهتر است به‌جای اتهام‌زنی، با رویکردی کنجکاوانه گفت‌وگو را آغاز کرد. مثلاً بگویید: «متوجه شدم این روزها بیشتر درگیر تلفن همراه‌ات هستی و این موضوع من را نگران کرده، چون نمی‌دانم معنایش چیست.»»
شروِدر همچنین خاطرنشان می‌کند که بروز این نوع رفتارها لزوماً به معنای پایان رابطه نیست و می‌تواند فرصتی برای بازسازی و تقویت آن باشد. «گاهی همین لحظات می‌توانند شروعی برای گفت‌وگوی عمیق‌تر درباره نیازها، خواسته‌ها و انتظارات در رابطه باشند.»
