یک تحلیل اخیر که توسط سی‌بی‌سی نیوز بر اساس داده‌های به دست آمده از اداره مهاجرت، پناهندگان و شهروندی کانادا (IRCC) انجام شده است، روند نگران کننده‌ای را در جذب دانشجویان بین‌المللی در کانادا نشان می‌دهد. یافته‌ها نشان‌دهنده تمرکز نامتناسب ارائه مجوزهای تحصیل، بر دوره‌ها مرتبط با رشته‌های بازرگانی و امور مالی است، در حالی که برای بخش‌های حیاتی مانند مراقبت‌های بهداشتی و مشاغل حرفه‌ای تعداد کمی مجوز تحصل صادر شده است.
طبق داده‌های بین سال‌های 2018 تا 2023، رشته‌های مرتبط با بازرگانی (Business) 27 درصد از کل مجوزهای تحصیلی اعطا شده به دانشجویان خارجی را تشکیل می‌دهند. در مقابل، تنها 6 درصد از مجوزها به رشته‌های علوم بهداشتی، پزشکی، یا علوم زیستی و زیست پزشکی اختصاص داده شده است و رشته‌های فنی و حرفه‌ای تنها 1.25 درصد از مجوزهای تحصیل را به خود اختصاص می‌دهند.
کارشناسان، از جمله روپا بانرجی، دانشیار دانشگاه متروپولیتن تورنتو، نسبت به این نابرابری ابراز نگرانی کرده‌اند و بر ناتوانی دولت‌های فدرال و استانی در هماهنگ کردن جذب دانشجوی بین‌المللی با نیازهای فوری نیروی کار کشور تاکید کرده‌اند. بانرجی بر پیامدهای ورود فارغ التحصیلان به بازار کار که در آن مهارت‌های آنها ممکن است مورد تقاضا نباشد، تاکید کرد و این مانع دریافت اقامت اقامت دائم کانادا توسط آنان می‌شود.
داده‌های سازمان آمار کانادا بیشتر بر ناهماهنگی بین اولویت‌های آموزشی و تقاضای بازار کار تأکید می‌کند. علیرغم نرخ بالای مستمر موقعیت‌های شغلی خالی در ساخت و ساز، مراقبت‌های بهداشتی، مسکن و خدمات غذایی، رشد دانشجویان بین‌المللی که برنامه در رشته‌های بازرگانی تحصیل می‌کنند به طور قابل توجهی از سایر رشته‌های تحصیلی از سال 2018 تا 2023 پیشی گرفته است. به ویژه، تعداد مجوزهای تحصیلی برای مدیریت بازرگانی، بازاریابی، و خدمات پشتیبانی مرتبط در این مدت پنج برابر افزایش یافت و از هر حوزه دیگری پیشی گرفت.
در حالی که تعداد کلی مجوزهای تحصیلی برای رشته‌های غیربازرگانی افزایش یافت، نرخ رشد به طور قابل توجهی کمتر بود. زمینه‌هایی مانند علوم بهداشتی و محاسباتی/IT افزایش متوسطی داشته‌اند، با این حال این موارد برای رفع نیازهای نیروی کار در حال تحول کشور کافی نیست.
این تجزیه و تحلیل بر ضرورت همسویی مجدد استراتژیک تلاش‌های جذب دانشجوی بین‌المللی برای اطمینان از اینکه سیستم آموزشی کانادا به طور مؤثر فارغ‌التحصیلان را برای مشارکت در بخش‌های حیاتی اقتصاد آماده می‌کند، تأکید می‌کند. عدم رسیدگی به این عدم تعادل خطر تشدید کمبود مهارت و مهار رشد اقتصادی در صنایع کلیدی را به همراه دارد.
