“مرگ اعضای خانواده و بستگان
بارزترین مثال برای اتفاقات ناگوار که همه به نوعی با آن آشنا هستند، مرگ یکی از اعضاء خانواده، بستگاه یا دوستان است. همه افراد دوست دارند که دیگران را با خبرهای خوب، شاد کنند و هیچکس دوست ندارد که خبر فوت عزیزان و دوستانش را به اطلاع سایرین برساند. اما یکی از نکات ضروری در مواجه شدن با مرگ نزدیکان این است که سایر افراد خانواده و دوستان را از این اتفاق مطلع کرد. حتی در صورت احتیاج، مدیران و همکاران شغلی متوفی را نیز باید از مرگ همکارشان مطلع ساخت.
مقدمات پس از فوت نزدیکان
یکی از اقدامات ضروری در رابطه با شخص متوفی، صدور گواهی رسمی فوت می‌باشد که جهت ثبت فوت به صورت رسمی، افراد باید اطلاعات دقیقی از متوفی را مانند نام، نام خانوادگی متوفی، شغل، وضعیت تأهل، محل تولد، آدرس، محل فوت، تاریخ فوت، نام پدر و مادر، شماره کارت بهداشت و… در اختیار موسسه‌های تشییع و تدفین قرار دهند.
چنانچه اگر فرد متوفی وصیت‌نامه‌ای تنظیم کرده باشد، باید در اولین فرصت برای اجرایی‌شدن آن اقدام کرد. برای برگزاری مراسم تشییع و تدفین باید به مراسم‌های مذهبی توجه کرد و با یک موسسه مذهبی جهت انجام برنامه‌ریزی مراسم هماهنگی‌های لازم را انجام داد.
همچنین می‌بایست یک موسسه تشییع و تدفین را از این اتفاق آگاه کرد. کسی نباید انتظار این را داشته باشند که چنین کاری را بیمارستان‌ها و پزشکان انجام دهند بلکه افراد باید خودشان در اولین فرصت با موسسات تشییع و تدفین تماس بگیرند تا هماهنگی‌های لازم صورت پذیرد.
پس از برقراری تماس با موسسه‌ها، آن‌ها از افراد اطلاعاتی در رابطه با فرد فوت شده دریافت می‌کنند که این اطلاعات شامل: زمان فوت، مکان فوت، نام پزشک متوفی، علت مرگ و… است و همچنین شماره تلفن و نام تماس‌گیرنده را هم می‌گیرند.
علاوه بر برنامه‌ریزی برای مراسم تدفین و تشییع، موسسه‌ها موظف هستند که نزدیکان فرد متوفی را در طی انجام مراحل اداری نیز حمایت کنند تا روند برگزاری مراسم تشییع متوفی به خوبی صورت بگیرد.
در کانادا نهادهایی وجود دارند که می‌توانند پس از فوت یکی از عزیزان و بستگان، به بهبود شرایط و وضعیت روحی افراد کمک کنند و آن‌ها را در شرایط روحی نا به سامان تنها نگذارند.
“
