محدودتر شدن بازار کار کانادا، که به دلیل افزایش مهاجرت که منجر به سریع‌ترین رشد جمعیت در ۶۷ سال گذشته شده است، چالش‌های مهمی را برای گروه بزرگی از دانشجویان بین‌المللی در کانادا ایجاد کرده است.
با بیش از 1 میلیون دانشجوی خارجی در کانادا، که بسیاری از آنها به کار در مشاغل پاره وقت و با دستمزد پایین مشغول هستند، انتشار گزارش‌هایی مبنی بر تشکیل صف‌های طولانی افراد جویای کار در خارج از کسب و کارهای کوچک برای تصاحب حتی یک فرصت شغلی مانند یک موقعیت صندوقدار روز به روز در حال افزایش است.
نرخ بیکاری جوانان در کانادا که نزدیک به 12 درصد است، وضعیت را نشان می‌دهد. نخست وزیر جاستین ترودو پیامدهای ناخواسته استراتژی دولت برای پذیرش تعداد بیسابقه‌ای از مهاجران را تأیید کرده است و بر نیاز به کنترل مجدد هجوم مهاجران موقت که از 2 درصد به 7.5 درصد جمعیت کانادا افزایش یافته است، تأکید کرد.
از آنجایی که دانشجویان خارجی هزینه‌های تحصلی بسیار بالاتری نسبت به شهروندان کانادایی پرداخت می‌کنند، منبع درآمد مهمی برای دانشگاه‌های کشور نیز هستند. با این حال، در مواجهه با فشارهای سیاسی فزاینده، دولت در ژانویه محدودیت‌های جدیدی را برای تعداد دانشجویان خارجی که پذیرفته می‌شوند، اعلام کرد و ماه گذشته برنامه‌ای را برای کاهش تعداد کل ساکنان موقت اعلام کرد.
برای دانشجویان خارجی که به دنبال تامین هزینه‌های خود در کانادا در حین تحصیل در مقطع تحصیلی خود هستند، این مشکل با مقرراتی تشدید می‌شود که انواع مشاغلی را که می‌توانند در آنها کار کنند و تعداد ساعات کار را محدود می‌کند.
اَل پارسایی، کارشناس مهاجرت مستقر در تورنتو، می‌گوید: «مسئله اصلی این است که آنها نمی‌توانند تمام وقت کار کنند. آنها همچنین مدرک کانادایی یا تجربه کاری کانادایی ندارند، در نتیجه، در نهایت به دنبال مشاغلی با حداقل دستمزد ساعتی می‌گردند.»
دانشجویان بین المللی در کانادا با موانع مختلفی در زمینه شغل مواجه می‌شوند. اولاً، آنها با محدودیت‌هایی در ساعات کاری مواجه هستند که معمولاً به موقعیت‌های پاره وقت در طول ترم تحصیلی و کار تمام وقت فقط در زمان بین ترم‌های تعیین شده محدود می‌شود. این محدودیت مانع از توانایی آنها در کسب درآمد و کسب تجربه‌کاری کانادایی می‌شود. علاوه بر این، رقابت برای مشاغل موجود شدید است، زیرا دانشجویان بین‌المللی با دانشجویان داخلی و سایر مهاجران برای موقعیت‌های محدود شغلی رقابت می‌کنند. موانع زبانی، به رسمیت شناختن مدارک تحصیلی و ترجیحات کارفرمایان برای داوطلبان با سابقه کار قبلی، چالش‌ها را تشدید می‌کند و یافتن فرصت‌های شغلی مناسب را برای دانشجویان بین‌المللی دشوار می‌کند.
برای رفع این موانع، مکانیسم‌های حمایتی باید توسط دانشگاه‌ها، کارفرمایان و سازمان‌های دولتی ایجاد شود تا ادغام دانشجویان بین‌المللی در نیروی کار کانادا تسهیل شود. این شامل ابتکاراتی برای ارائه پشتیبانی زبان، بهبود به رسمیت شناختن مدارک بین‌المللی، ارائه خدمات کاریابی هدفمند، و ساده‌سازی مقررات مجوز کار است. با ایجاد محیطی فراگیرتر و حمایت‌کننده‌تر، کانادا می‌تواند استعداد و پتانسیل جمعیت دانشجویان بین‌المللی خود را بهتر به کار گیرد و به نفع دانشجویان و اقتصاد کانادا باشد.
