گزارش اخیر موسسه مطالعات کانادا در دانشگاه مک‌گیل، روند رو به رشدی را نشان می‌دهد که در آن شهروندان به طور فزاینده‌ای خارج از کشور را برای زندگی انتخاب می‌کنند. طبق سازمان آمار کانادا، تقریباً چهار میلیون کانادایی تا سال 2016 در خارج از کشور زندگی می کردند که از سال 1990 افزایش قابل توجهی در حدود 36 درصد را نشان می‌دهد.
این گزارش به سفارش سناتور یوئن پاو وو (Yuen Pau Woo)، بر نیاز اتاوا برای ایجاد یک استراتژی جامع برای حمایت بهتر از مهاجران کانادایی در خارج از کشور تاکید می‌کند. این گزارش نشان می‌دهد که انگیزه‌های اقامت در خارج از کشور متفاوت است، از جمله مهاجرت دائم و مهاجرت معکوس از کانادا، که چالش‌هایی را در ردیابی مهاجران کانادایی ایجاد می کند.
در حالی که داده‌های مربوط به دیاسپورای کانادایی محدود است، این گزارش نشان می‌دهد که شهروندانی که والدین نها کانادایی هستند، 51 درصد از کانادایی‌های مقیم خارج از کشور را تشکیل می‌دهند و متولدین کانادا 33 درصد و کانادایی‌های مهاجر که شهروند کانادا شده‌اند و اکنون در خارج از کانادا زندگی می‌کنند 15 درصد باقی مانده را تشکیل می‌دهند.
عواملی مانند افزایش هزینه‌های زندگی در کانادا و چالش‌های موجود در به رسمیت شناختن مدارک تحصیلی خارجی به عنوان عوامل محرک روند مهاجرت پیش رو ذکر می‌شوند. علاوه بر این، یک مطالعه توسط سازمان آمار کانادا نشان داد که بیش از 15 درصد از مهاجران تصمیم می‌گیرند ظرف 20 سال پس از پذیرش به عنوان مقیم دائم، کانادا را ترک کنند.
داده‌های بنیاد آسیا و اقیانوسیه کانادا (APFC) نشان می‌دهد که بیشترین جمعیت کانادایی خارج از کانادا در ایالات متحده زندگی می‌کنند و پس از آن هنگ کنگ، بریتانیا و استرالیا قرار دارند. روابط قوی با شرق آسیا مشهود است و کره جنوبی، چین و ژاپن جزو 10 کشور برتری هستند که کانادایی‌ها در آن زندگی می‌کنند.
با وجود افزایش تعداد کانادایی‌های خارج از کشور، گزارش مک گیل بر عدم حمایت و توجه کانادا تاکید دارد. مسائلی مانند پوشش مراقبت‌های بهداشتی، خدمات کنسولی، مالیات، و حق رای، چالش‌های پیش روی مهاجران را برجسته می‌کند.
این گزارش خواستار شفافیت بیشتر و اصلاحات سیاستی در زمینه هایی مانند مالیات، پوشش مراقبت‌های بهداشتی و خدمات کنسولی برای تضمین حمایت فعال از جمعیت دیاسپورای کانادا است.
